Μία ακόμη βασιλική στην περιοχή της Πλευρώνας ήρθε τυχαία στο φως το 1973 στην περιοχή του Μεσόκαμπου – Φοινικιάς Μεσολογγίου και ακολούθησε η αποκάλυψη και η ανασκαφική του έρευνα. Η μικρή απόσταση από τη θάλασσα και οι μεγάλες προσχώσεις που έχει δεχθεί η περιοχή, καθιστούν πιθανό να ήταν αρχικά παραθαλάσσιο.
Πρόκειται για μεγάλη βασιλική (23.10 Χ 14.10 μ.) με τρία κλίτη, κτισμένη με αρχαίο υλικό. Η αψίδα ήταν σχεδόν ημικυκλική και ενισχυμένη με δύο ακτινωτές αντηρίδες. Δυτικά σχηματιζόταν νάρθηκας, και από δύο βοηθητικοί χώροι εκατέρωθεν αυτού, και νότιά του βαπτιστήριο.
Η αρχική κατασκευή του μνημείου ανάγεται στους πρωτοβυζαντινούς χρόνους. Κατά την μεσοβυζαντινή περίοδο ο χώρος του ναού είχε πλέον ερειπωθεί, χωρίς το κτίσμα να έχει καταρρεύσει, και χρησιμοποιήθηκε ως κοιμητήριο, όπως δείχνει μεγάλος αριθμός ακτέριστων ταφών. Από το διάκοσμο του μνημείου βρέθηκε τμήμα μαρμάρινου θωρακίου με ανάγλυφη παράσταση παγωνιού και τμήμα της πλακόστρωσης του ανατολικού κλίτους, από λίθινες πλάκες και τετράγωνα κεραμικά πλακίδια.
Σήμερα το μνημείο δεν είναι επισκέψιμο, καθώς περιβάλλεται από βιομηχανικές εγκαταστάσεις επεξεργασίας άλατος. Η θέση που εντοπίστηκε έχει ενδιαφέρον, διότι μεταξύ άλλων το κτίσμα θα βρισκόταν πλησίον του κεντρικού οδικού άξονα που ήταν σε χρήση διαχρονικά.
