Νότια του χωριού Άγιος Ηλίας βρίσκεται ένας χαρακτηριστικός κωνικός λόφος με εξαιρετική θέα στη γύρω περιοχή, ο οποίος υπήρξε σημαντικό κέντρο στην αρχαιότητα. Από τη θέση αυτή επιβλέπει κανείς την πεδιάδα της Παραχελωίτιδος, τον Αχελώο, καθώς και τη λιμνοθάλασσα του Αιτωλικού.
Η πόλη που ήταν χτισμένη στο λόφο ταυτίζεται με την αρχαία Ιθωρία που περιγράφεται από τον Πολύβιο και η οποία καταστράφηκε από τον Φίλιππο Ε΄ το 219 π.Χ. Ήταν οχυρωμένη με ακρόπολη, που είχε είσοδο από βορειοανατολικά, και η οποία, εκτός από κτιστά τμήματα, είχε αξιοποιήσει φυσικά οχυρά σημεία του λόφου. Ο οικισμός εκτεινόταν στο ανατολικό διάσελο, περιβαλλόταν επίσης με τείχος και φαίνεται ότι απομονωνόταν με διατείχισμα από την ακρόπολη. Η πόλη θεωρείται ότι είχε λιμάνι κοντά στο Μοναστήρι των Ταξιαρχών, όπου αναφέρονται ίχνη στη θάλασσα.
Στο λόφο του Αγ. Ηλία θεωρείται πιθανότερο ότι βρισκόταν αρχικά η ομηρική Ώλενος που συμμετείχε στην Τρωική εκστρατεία, στη θέση της οποίας κτίστηκε αργότερα η πόλη Ιθωρία των ιστορικών χρόνων. Πρόκειται για μία από τις σπουδαιότερες προϊστορικές εγκαταστάσεις της περιοχής αυτής. Εκτός από τα ίχνη κατοίκησης στο λόφο, περιελάμβανε νεκροταφείο τεσσάρων μνημειακών θολωτών τάφων μυκηναϊκής εποχής κάτω από αυτόν, οι οποίοι ανήκαν σε σημαντικούς τοπικούς ηγεμόνες, καθώς και απλούστερους θαλαμωτούς τάφους. Παρά τη σύληση των τάφων ήδη από την αρχαιότητα, σημαντικά κτερίσματα που έχουν διασωθεί, όπως αγγεία, χάλκινα όπλα και κοσμήματα, δείχνουν τη σημασία του κέντρου αυτού και τις εξωτερικές σχέσεις που διατηρούσε με άλλα μέρη του μυκηναϊκού κόσμου, αλλά και την ανατολική Μεσόγειο. Οι τάφοι δεν είναι σήμερα επισκέψιμοι, παρά μόνο κατόπιν συνεννόησης με την Εφορεία Αρχαιοτήτων, ευρήματα όμως από αυτούς μπορεί κανείς να δει στο Ξενοκράτειο Αρχαιολογικό Μουσείο.
Πρωϊμότερη ακόμη προϊστορική χρήση, από τα νεολιθικά χρόνια, έχει διαπιστωθεί στην Κόκκινη Σπηλιά, η οποία εντοπίζεται μεταξύ των θολωτών τάφων και της ακρόπολης και όπου έχουν βρεθεί κεραμική και λίθινα εργαλεία.
